Tar éis comhrá suntasach le hOifigeach Caomhantais de chuid na Seirbhíse Páirceanna Náisiúnta agus Fiadhúlra, ba léir go bhfuil dúshláin chomhchosúla le sárú acu d’fheirmeoirí maidir le bheith faoi thionchar athruithe beartais, athruithe buiséadacha, agus na héiginnteachta a chruthaíonn rialtais agus airí a bhíonn ag athrú.
Chuir Mike O’Shea fáilte mhór romhainn le haghaidh turas timpeall a fheirme, nó ar a laghad an píosa beag de a raibheamar in ann a fheiceáil trí cheo trom. Tá Mike ar dhuine de na feirmeoirí a óstálann clár Feirmeoireacht Shóisialta Chiarraí, a théann chun tairbhe do chách, dar leis. Meaitseálann an clár daoine fásta le riachtanais bhreise le feirmeoirí a óstálann rannpháirtí ar feadh lá nó dhó sa tseachtain. Tá an clár go hiomlán deonach agus mar sin is buntáistí sóisialta amháin a bhíonn i gceist – déantar na rannpháirtithe a imeascadh leis an bpobal agus nochtar iad d’eispéiris nach mbeadh acu in ionaid lae. Faigheann na feirmeoirí a óstálann rannpháirtithe oiliúint, tacaíochtaí agus bíonn siad mar chuid de líonra ar fud an chontae.
Chuala muid freisin ó fheirmeoir a ghlac páirt sa chlár athbhunaithe don iolar bán i gCiarraí. Rinne sé cur síos ar na deacrachtaí a bhaineann le meon na ndaoine áitiúla a athrú, iad a thabhairt isteach sa tionscadal, agus tacaíocht a fháil ó phobail amhrasacha. Sonraíodh na prionsabail seo freisin i gcur i láthair ón mac léinn dochtúireachta antraipeolaíochta Jennifer Ahern agus i gceardlann ina dhiaidh sin leis an gcomhairleoir ealaíon David Teevan.
Chomh maith le scrúdú a dhéanamh ar na téamaí reatha seo, leanamar téama an Dinnseanchais agus muid ag fiosrú oidhreacht shaibhir agus stair shléibhte na hÉireann féachaint cad a d’fhéadfaimis a fhoghlaim agus muid ag breathnú ar an todhchaí. Thug an t-éiceolaí Patrick Crushell turas an-liteartha siar in am dúinn agus é ag tarraingt samplaí aníos ó níos mó ná 2 mhéadar ar doimhneacht i bratphortach Dhrom an Longfoirt. Agus an grúpa ag preabadh ar dhromchla báite an phortaigh agus ag foghlaim faoin gcaonach sfagnaim, faoi phlandaí feoiliteacha, agus faoi sheirbhísí carbóin tógtha ar láimh phortaigh shláintiúla, bhí sé dochreidte an mhóin a leagadh na mílte bliain ó shin a fheiceáil agus cos a leagan uirthi. Thug Eugene Costello, staraí comhshaoil, muid ar aghaidh ansin in am go dtí an 17ú agus 18ú haois agus na traidisiúin a bhaineann le ‘buailteachas’, ba ag innilt sna sléibhte agus i gcoillearnacha, agus trí chleachtais agus tírdhreacha athraitheacha feirmeoireachta na gcéadta bliain roimhe sin.
Bhí an tseachtain dúshlánach ó thaobh meabhrach de, ach bhí sí spreagúil freisin ó thaobh líon na smaointe, na gcomhráite agus na gceangal a cruthaíodh. Is léir nach bhfuil ár staid reatha ag obair do na sléibhte – tá gnáthóga sláintiúla, slite beatha, pobail agus oidhreacht ag creimeadh go tapa. Is cinnte go bhfuil eagna ag baint le breathnú ar an am atá thart agus ar an talamh féin le haghaidh treorach agus muid ag dul ar aghaidh, ach is léir freisin go mbeidh orainn dul i ngleic le cásanna nach bhfacthas riamh cheana a mbeidh scéalta nua, teanga nua, agus bealaí nua tuisceana agus oibriú lena chéile ag teastáil uathu.
Cé go bhfuil a fhís féin ag Hometree, is léir freisin go bhfuil go leor tuairimí agus físeanna ann do shléibhte na hÉireann. Is é an tasc atá anois ag ár ngrúpa ealaíontóirí ná éisteacht leis na tuairimí seo agus cuid acu a fhí le chéile agus iad ag freagairt go cruthaitheach do mhiondifríochtaí agus riachtanais na n-áiteanna leochaileacha ríthábhachtacha seo.
Grianghraf le caoinchead ó: Myriam Riand (@myriamdelirium)